Sva povijest svijeta kobno teži da se staloži u buržujskome carstvu, da se ušanči u buržujskome duhu. Kršćanstvo, spiritualizam, socijalizam, revolucija – sve se preobrće u buržujsko carstvo, sve se završava u tome carstvu. Buržujstvo je prestanak stvaralačkoga stremljenja duha, ugasnuće i ohlađenje ognja.
Čovjek je biće koje vrednuje, koje određuje kvalitet. Određenje vrijednosti i uređenje njihove hijerarhije je transcedentalna funkcija svijesti. Čak i divljak vrednuje. Ali u našem svijetu hijerarhija vrijednosti je izvrnuta, niže je postalo više i više je pridavljeno. Život ljudskih društava stoji pod znakom vladavine ekonomije, tehnike, lažljive politike, bijesnog nacionalizma. Hijerarhija vrijednosti određuje se po principu korisnosti, potpuno ravnodušne prema istini. Duhovna kultura je ugušena.
Sablazan nacionalizma i robovanje nacionalizmu je dublji oblik robovanja od robovanja etatizmu. Od svih "nadličnih" vrednosti čovek najlakše pristaje da sebe potčini vrednosti nacionalnoga, sebe najlakše oseća delom nacionalne celine. To je veoma duboko ukorenjeno u čovekovom emocionalnom životu, dublje od odnosa prema državi.
Učitavam...