Današnji čovjek treba se sjetiti
isključiti mobilni telefon, kompjuter i Internet,
te-ve, ratove, ubojstva, tsunami, nuklearne centrale
koje puštaju radijaciju, divovsku mutaciju mekušaca
izbačenih na obalu jedne nove evolucije,
male i velike diktatore, žonglere na fosilima historije
s odsječenim ljudskim glavama što nas bestidno
gledaju u oči i pričaju viceve o Hudiniju.
Potom polarni vorteks koji ledi igru valova u jezeru
dok pod bukom slapova vapi zaleđeni Danteov pakao,
ozonske rupe i svjetlost koja sve pretvara u pepeo
kao na filmskoj traci koja se topi i uvija pod toplim suncem.
Otkažimo i digitalni sat za buđenje, mašinicu za brijanje
i alarmne sisteme – jednostavno – otkažimo
svu tu elektroniku uokolo u kojoj smo tek
nalik elektronima nanizanim u binarni kod što nas
prepričava i pokazuje na ekranima nepostojanoga Ja.
Osim onda kada se blagovremeno sjetimo zamijeniti
bateriju pejsmejkera na smrtnom srcu, tek tada možemo
zaboraviti na vrijeme i utisnuti prve stope u još nevin snijeg.

(Borče Panov, Radoviš 2014, prev. m.g.)

Preuzeto sa Radio Gornji Grad


1mc3-769x1024