Film „Tully“ je jako važan jer skreće pažnju na mentalno zdravlje majki, ali prije svega na sistem i društvo koji ih pritišću i od njih očekuju gotovo nemoguće
Film Hotel Pula je nepretenciozna životna priča između maturantice i starijeg izbjeglice, iako u postavci klišeizirana i toliko puta viđena, u izvedbi vrlo nepredvidiva, sa minimumom opštih mjesta
U filmu „100 stvari“ prikazane su krize i suočavanja sa samoćom bez svih stvari, bez svih distraktora koje podrazumijevamo u životu. Kako izdržati dan bez skrolanja, bez beskrajnog blejanja, prosto bivajući sami sa sobom, u svom praznom prostoru u sebi i oko sebe?
Poruka ovih filmskih eseja je da gledalac nije i ne može biti i ostati sasvim neutralan i nevin. A ako ostane samo pasivan posmatrač, pakao isključivanja i segregacije biće namenjen onima koje je prevideo, odbijajući da zaista gleda
Fašizam kao osvajačka i zavojevačka ideologija, kao kontrarevolucija u nadiranju, pokazuje svoje brutalno lice u rasplamsavanju bratoubilačke zavade upravo u filmovima „Kaja, ubit ću te“ i „Okupacija u 26 slika“
Da li je moguće odsustvo straha u srcu žene pritisnute društvenim normama, stigmatizacijom, očekivanjima? Da li je moguć potpun srčani život slobodan da ide za svojim snovima i da ih ostvaruje ne mareći za poprijeke poglede i ogovaranja
Sokurovljeva trilogija Moloh – Taurus – Sunce nas upoznaje sa slepim mrljama i alijenacijama koje prate svako mitomansko uživljavanje u poziciju totalitarne moći
U septembru ove godine izašao je najnoviji film argentinskog redatelja Santiaga Mitrea Argentina, 1985, koji govori o suđenju vojnim huntama za zločine koje su počinile tokom vladavine Argentinom. U ovom tekstu prikazujemo film i približavamo historijski kontekst događaja o kojemu film priča
Fasbinderovi filmovi pozivaju na opšte buđenje, na nepristajanje na bilo kakve jalove kompromise, što ga predstavlja kao čoveka koji je sanjao poslednju veliku revoluciju, onu kojom bi se oslobodio čitav potlačeni ljudski rod
Goran Dević je napravio opservacijski dokumentarac o jednom ulazu koji funkcioniše kao proširena porodica, koja je osnovna ćelija društva. Ili su te zakonitosti barem nekada važile
Malo je umjetničkih djela koji funkcioniraju na toliko nivoa – sociološkom, filozofskom, psihološkom, likovnom, muzikološkom, sociolingvističkom, pop kulturnom – kao Paklena narandža. Fascinantna višeslojnost
Učitavam...